ORIGJINALE

Në fillim, pati dëgjuar një jehonë të largët që vinte e shuhej pa mbërritur aty, kështu që gjumi i amshueshëm e pati marrë sërish me vete pa mundur të shkoqiste se ç’thoshte ai zë hundor gruaje. Nuk e kishte kuptuar sa kohë kishte kaluar pas kësaj, kur kishte dëgjuar përsëri jehona zërash të largët grash dhe burrash, duke shqiptuar një tingëllim tepër të njohur, që ai e dinte se dikur e kishte ditur se ç’ishte, por gjithashtu e dinte se tashmë e kishte harruar.

Mornings are made of coffee, Fried eggs and a hairbrush. Strides upon stairways, And pens tossed on counters. Lunch is an obsession. Afternoons – slippers. Evenings are on display: Me with a book on the ceiling. Life is in creating each day A little time for poetry.

Për mua ishe e pambarimtë, një ëndërr me shumë porta.Ata cepa të njohur, çdo herë me një shije të re – të papërsëritshme! Ja që tani më dukesh e mërzitshme dhe e përsëriturSi puna e kafenesë poshtë shtëpisë – tani ti je e gjitha një kafene poshtë shtëpisë, Kafenete e tua janë që të gjitha […]

Bluja loton në konturet e ditësPërcëllojnë dritëza yjesh mes qiejve të kohësValëvitet flamuri i paqes prej kobitDhe unë i shikoj si të isha e vogëlDhe ndihem e vogël. Priten tufa gëluese njerëzishPrej planesh të reja matriksesh plot ngjyraNgjyra të ndezura karuselesh të pambarimtaRrëshqasin si lotët ndër duart e miaDhe ndihem e madhe. Vargjet kanë mbetur […]

Mjegullnaja e cigareve të vajzave, e cigareve të djemve, e cigareve të të rriturve, e cigareve të fëmijëve, cigareve të plakave dhe të pleqve, të cigareve të lira njëqindlekëshe, të purove të thjeshta apo aromatike, të sapofilluara, të hedhura përtokë, cigareve të bardha, të verdha të kafeneve, e të tymit që ndihet kudo nëpër flokë, […]

Lumturia s’është veçse probabiliteti i të qenit Me të prekur një tast poezia fillon të shkruhet Ka diçka të kobshme tek krijimi Aq më tepër kur ky është krijim i gjërave të bëra e stërbëra Dikur hyra në një det të paqtë e të amshuar Dhe e lashë veten të kridhesha në vendet ku do […]

Një poezi nga Wendy Morava

Një poezi nga Wendy Morava

Nuk është e lehtë të humbasësh në vargjet e Maya Angelou-t Kur je grua që ecën vetëm, me kokën lart në këtë bulevard me lokale, taksi dhe stacione ekskluzivë për burra. Të duhet forcë për të vallëzuar veç brenda dhomës me dritë difuze në mendjen tënde Pa të parë askush, pa të quajtur të trishtë; […]

Një poezi nga Genta Hodo